Η ασθένεια είναι μια σύγκρουση μεταξύ της προσωπικότητας και της ψυχής. Πολλές φορές…
Το κρυολόγημα στάζει, όταν ο οργανισμός δεν κλαίει.
Ο πονόλαιμος φράζει, όταν δεν μπορεί να επικοινωνήσει τις αγωνίες.
Το στομάχι καίει, όταν ο θυμός δεν μπορεί να βγει.
Ο διαβήτης εισβάλει, όταν η μοναξιά πονάει.
Το σώμα παχαίνει, όταν η δυσαρέσκεια πιέζει.
Ο πονοκέφαλος καταθλίβει, όταν αυξάνουν οι αμφιβολίες.
Η καρδιά χαλαρώνει, όταν το νόημα της ζωής φαίνεται να τελειώνει.
Οι αλλεργίες συμβαίνουν, όταν η τελειομανία είναι ανυπόφορη.
Τα νύχια σπάνε, όταν απειλούνται οι άμυνες.
Το στήθος σφίγγει, όταν η υπερηφάνεια σκλαβώνει.
Η πίεση αυξάνεται, όταν ο φόβος φυλακίζει.
Οι νευρώσεις παραλύουν, όταν το εσωτερικό παιδί τυραννάει.
Ο πυρετός θερμαίνει, όταν οι άμυνες δημιουργούν έκρηξη στα όρια της ανοσίας.
Τα γόνατα πονούν, όταν η υπερηφάνεια σου δεν ικανοποιείται.
Ο καρκίνος σκοτώνει, εάν δεν συγχωρείς ή έχεις κουραστεί να «ζεις».